Ik herken veel van mijn schoonmoeder hierin.
Het begon al toen ik zwanger was van de oudste.
We moesten trouwen,want we gingen de schande van de familie zijn enz...
Dus wij dan maar getrouwd,terwijl we dit wilden doen als ons dochter twee was en ze dan mee alles kon beleven.
Ons dochter een maand te vroeg geboren en in de couveuse,was toch wel mijn schuld zeker!
Ik werkte in de horeca,en twee weken voor ik in zwangerschapsverlof ging was ik zwaar gevallen,maar volgens de gynaecoloog was er niks aan de hand.
Maar het was mijn schuld want ik deed veel te zwaar werk!
Die gynaecoloog was dan nog de gynaecoloog van schoonmoeder ook.
Moest zeker naar die gaan,want zo'n goeie.
Tuurlijk,die vent luisterde nooit als ik iets zei,na die valpartij heeft hij geen echo genomen enz...
Dus na de geboorte ben ik naar mijn huidige gynaecoloog gegaan,en het was ambras met schoonmoeder.
Want het is een lesbische (wat niet waar is),en ze kent er niks van enz...
Dat baas spelen over mijn kinderen zeker!
Mijn schoonmoeder paste op ons dochter als ik moest werken.
Ik had onregelmatige uren (horeca) en dus kwam ze haar altijd halen en haalde ik of mijn man haar s'avonds op.
Zo had mijn dochter een broekje aan met zo uitgerafelde zoom.
Ik had dat zo gekocht en ze stond daar beeldig mee.
Schoonmoeder had niet beter gevonden om dat allemaal af te knippen en mij er op te wijzen dat ik wel fatsoenlijke kleren mocht kopen voor dat kind.
Zal maar niet zeggen hoe mijn man er uit zag indertijd.
Te grote pulls,te grote jeans,die als een zak aan zijn lijf hing enz...
Geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht dat ik mijn kind zo zou aankleden.
En nu nog geeft ze zo'n zakken van kledingstukken aan mijn dochter.
Ik heb indertijd ons dochter naar de onthaalmoeder gedaan.
Ze was 2 jaar maar ik kon het echt niet meer aan.
Ze heeft mij dat altijd heel kwalijk genomen.
En toen mijn dochter op haar 2,5 jaar met een longontsteking zat was dat dus mijn schuld,want ik had haar naar een onthaalmoeder gestuurd.
Van de tweede vloog ik in de keuken om mijn zoon borstvoeding te geven.
Zelfs mijn man mocht niet bij mij komen!
Die heeft mij wel al naakter gezien dat dat hoor,maar toch!
Zo moeide ze zich ook met het feit dat ik opnieuw zou gaan studeren.
Ik zou dat niet aan kunnen,zeker niet met twee kinderen,en ik hoorde voor mijn gezin te zorgen en niet de losbol uit te hangen.
Nu nog regelt ze alles achter mijn rug.
Mijn dochter kreeg van haar een gsm kaart (ook een hele geschiedenis),maar mijn moeder ging dat geven samen met een gsm voor haar communie.
Onlangs zei ze tegen mijn dochter ik ga je een gsm kopen voor uw communie!
Weten dat ze het er met mijn moeder over gehad heeft op de doop van de jongste,dat mijn moeder dat ging kopen voor haar.
Mijn dochter heeft direct geantwoord van,neen,want ik krijg er een van mijn andere oma.
Schoonmoeder ferm in haar gat gebeten natuurlijk.
Zo sms't ze naar mijn dochter de zaterdag,ik kom u morgen om 8u ophalen,goed?
Ze moet niet eerst vragen aan mij of dat wel past hoor,neen ik besta niet meer volgens haar.
Dus na al die jaren ga ik mij nog eens moeten kwaad maken ,dat ze zich niet met ons leven moet bemoeien en dat ze eerst ons moeten contacteren voor ze iets afspreekt met de kinderen.
Echt,Fienemie,zorg er gewoon voor dat je alles geregeld krijgt om hen zo min mogelijk te betrekken bij het dagelijks leven van jullie en van de kindjes.
Ik spreek uit ondervinding.
Op den duur heb je gewoon niks meer te zeggen over je eigen kinderen,en dan op een bepaald moment barst de bom bij jou!
En dan gaat het zijn,waarom heb je niks eerder gezegd en blablabla..... om dan weer uit te komen dat jij hen niet dankbaar bent enz...
Het ene oor in en het andere uit is dat nu bij mij.
Het is jouw gezin,niet het hare, zijn jouw kinderen,niet haar kinderen.
Als jij zegt ze eet op school,is dat zo!
Jullie zijn baas over die kinderen,jullie zijn de ouders.